Archives

TUN DR. ISMAIL ABDUL RAHMAN

Jun17

Tun Dr Ismail Abdul Rahman (4 November 1915 – 2 Ogos 1973) adalah seorang ahli politik UMNO. Beliau memegang beberapa jawatan menteri Malaysia dan dilantik sebagai Timbalan Perdana Menteri kedua pada tahun 1970 oleh Perdana Menteri, Tun Abdul Razak. Tiga tahun kemudian, Tun Dr. Ismail meninggal dunia di rumahnya kerana serangan jantung.

Tun Dr. Ismail dilahirkan di Johor Bahru pada 4 November 1915. Bapanya Abdul Rahman bin Mohamed Yassin adalah bekas pegawai perkhidmatan awam kerajaan Johor pernah menyandang jawatan Presiden Pertama Dewan Negeri iaitu jawatan tertinggi dalam Kerajaan Johor. Datuknya adalah Haji Mohamed Salleh bin Abdullah, seorang etnik Cina memeluk Islam dan bekas Bendahara Negara Johor. Ibunya, Zaharah binti Abu Bakar meninggal dunia sewaktu Tun Dr. Ismail berumur sembilan tahun. Beliau mempunyai lapan orang adik-beradik. Beliau telah berkahwin dengan Toh Puan Norashikin binti Dato’ Mohd. Seth dan mempunyai enam orang anak, empat lelaki dan dua perempuan.

Tun Dr. Ismail menerima pendidikan awal di Sekolah Bukit Zahrah, Johor Bahru. Beliau kemudiannya belajar di English College, Johor Bahru (kini Maktab Sultan Abu Bakar) dan kemudian menyambung pelajaran ke Maktab Perubatan, King Edward VII College of Medicine, Singapura (kini sebahagian daripada Universiti Nasional Singapura) pada tahun 1935 hingga 1937. Selepas itu beliau melanjutkan pelajarannya ke Australia. Beliau telah mendapat Ijazah Perubatan dari Universiti Melbourne, Australia dalam tahun 1945 dan merupakan anak Melayu pertama yang lulus dari universiti tersebut.

Setelah kembali ke tanah air, Tun Dr. Ismail membuka klinik yang dinamakan Klinik Tawakal di Johor Bahru dari tahun 1947 hingga 1952 di samping bekerja secara sambilan di Hospital Besar, Johor Bahru.

Pada tahun 1946, Inggeris membentuk Malayan Union. Tun Dr. Ismail bersama-sama dengan keluarganya turut terlibat dalam kempen anti-Malayan Union yang diketuai oleh Pertubuhan Kebangsaan Melayu Bersatu (UMNO). Tun Dr. Ismail juga pernah ditawarkan kerusi di Dewan Perundangan Persekutuan oleh Dato’ Onn, tetapi dengan syarat beliau menyertai UMNO. Pada masa itu Tun Dr. Ismail menolak dan hanya akan menyertai UMNO jika pertubuhan itu komited untuk berjuang untuk kemerdekaan Malaya.

Tun Dr. Ismail pernah dilantik sebagai ahli Majlis Mesyuarat Undangan Negeri Johor dan ahli Majlis Mesyuarat Kerajaan dalam tahun 1948.

Tun Dr. Ismail menyertai UMNO pada 1951. Dalam UMNO, beliau dilantik sebagai anggota jawatankuasa kerja pusat dan kemudian menjadi seorang daripada Naib Presiden UMNO suatu jawatan yang dipegangnya sehingga 1968. Pada tahun 1952, beliau menjadi Menteri Tanah, Galian dan Perhubungan yang disandangnya sehingga 1955. Pada tahun 1953, beliau mula melibatkan diri sepenuh masa dalam memperjuangkan kemerdekaan tanah air melalui UMNO yang dipimpin oleh Tunku Abdul Rahman.

Pada Pilihan Raya Umum 1955, Tun Dr. Ismail menjadi calon Parti Perikatan bagi kawasan Johor Timur. Beliau kemudiannya dilantik sebagai Menteri Hasil Mahsul dan 1956 menjadi Menteri Perdagangan dan Perindustrian yang pertama. Beliau pernah mewakili Persekutuan Tanah Melayu dalam rombongan United Kingdom ke sidang Economic Commission for Asia and the Far East atau Majlis Ekonomi Asia dan Timur Jauh (ECAFE) di Tokyo, Jepun pada tahun 1955.

Beliau juga menyertai rombongan Ketua Menteri, Tunku Abdul Rahman ke London pada 18 Januari hingga 8 Februari 1956 kerana rundingan mengenai Kemerdekaan Tanah Melayu.

Tun Dr. Ismail juga pernah menekankan Parti Perikatan untuk bergabung menjadi satu parti multi-perkauman, bukan parti campuran daripada tiga kaum.

Tun Dr. Ismail mengadakan sidang media selepas pulang dari New York di Kuala Lumpur pada 1970.

Setelah mencapai kemerdekaan, Tun Dr. Ismail dilantik sebagai Duta Besar Persekutuan Tanah Melayu yang pertama ke Washington di samping menjadi Wakil Tetap di Bangsa-Bangsa Bersatu. Pada bulan September 1957, beliau hadir di Persidangan Bangsa-Bangsa Bersatu setelah Malaya diterima sebagai anggota pertubuhan itu. Memandangkan pengalaman beliau di arena antarabangsa, pada tahun 1959, beliau dilantik sebagai Menteri Hal Ehwal Luar Negeri. Pada tahun 1960 pula beliau dilantik menjadi Menteri Keselamatan Dalam Negeri dan tiga bulan selepas itu ditugaskan menjalankan kerja-kerja sebagai Menteri Hal Ehwal Dalam Negeri.

Ketika Tun Dr. Ismail di PBB, beliau mengembangkan pandangan yang sangat meyakinkan bahawa dasar luar negeri Tanah Melayu hendaklah bebas, di mana kedudukan Tanah Melayu di arena antarabangsa tidak dipengaruhi oleh polisi mana-mana negara lain sama ada besar atau kecil. Sementara bersidang di Amerika Syarikat dan di PBB, beliau sempat menulis nota peribadi kepada Perdana Menteri, yang kemudian ia dikumpulkan dan diterbitkan di bawah judul Malaya’s First Year at The UN (Tahun Pertama Malaya di PBB).

Apabila Tunku Abdul Rahman menyatakan bahawa Malaya perlu mengiktiraf negara komunis Republik Rakyat China, Tun Dr. Ismail ingin meletakkan jawatan jika hubungan tersebut masih diteruskan, namun ia berjaya ditenangkan oleh Tunku supaya melupakan perkara tersebut. Perkara ini menunjukkan ketegasan Tun Dr. Ismail dalam hal-hal yang boleh mengancam keselamanatan negara.

Tun Dr. Ismail kemudian menjadi Menteri Keselamatan Dalam Negeri, sebuah portfolio yang baru dibentuk khas untuk dipegang oleh beliau. Pada tahun 1962, beliau dilantik untuk menjadi Menteri Perumahan. Tun Dr. Ismail bertanggungjawab menahan pesalah di bawahAkta Keselamatan Dalam Negeri atau Internal Security Act (ISA), yang membolehkan penahanan tanpa perbicaraan.

Pada tahun 1964 setelah menang sekali lagi dalam pilihan raya kawasan Johor Timur, Dr. Ismail dilantik menjadi Menteri Dalam Negeri. Pada tahun 1968 Tun Dr. Ismail yang baru bersara sebagai Menteri Hal Ehwal Dalam Negeri pernah mengemukakan cadangan awal di Parlimen mengenai dasar berkecuali dalam apa yang disebutnya sebagai ‘Rancangan Keamanan Ismail’ (Ismail Peace Plan). Beliau menyeru kepada pengecualian Asia Tenggara dengan dijamin oleh kuasa-kuasa besar, menandatangani perjanjian tidak bermusuhan dan mengisytiharkan dasar hidup bersama. Walaupun cadangan ini dibuat selepas beliau bersara daripada kerajaan, tetapi ia mencerminkan bahawa sudah wujud satu proses penilaian semula dasar luar Malaysia dalam kalangan para pemimpin atasan negara.

Tun Dr. Ismail juga membentangkan kes Malaysia kepada PBB ketika Indonesia melancarkan Konfrontasi terhadap kerajaan gagasan penubuhan Malaysia, dengan menuduh Malaysia sebagai neo-kolonialis (penjajahan bentuk baru). Tun Dr. Ismail berjaya membawa masuk sejumlah senjata yang diambil dari anggota tentera Indonesia ke dalam Majlis Keselamatan PBB, yang kemudian memaksa Presiden badan itu menggesa Indonesia menghentikan konfrontasi tersebut.

Tun Dr. Ismail juga mengkritik Perdana Menteri Singapura, Lee Kuan Yew, kerana usahanya untuk menguasai politik kaum Cina di Malaya dengan mahu menepikan peranan MCA dan mahu terlibat dengan pilihan raya 1964, walaupun sebelum itu beliau menyatakan tidak mahu menyertainya.

Ketegangan hubungan Singapura-Kuala Lumpur ini membimbangkan Tunku Abdul Rahman. Akhirnya beliau memaklumkan keputusan beliau untuk menyingkirkan Singapura kepada Tun Abdul Razak dan Tun Dr. Ismail. Pada 9 Ogos 1965, Tunku membuat pengumuman rasmi di Dewan Rakyat mengenai perpisahan Singapura daripada Malaysia.

Tun Dr. Ismail mengundurkan diri dari jabatan kerajaan pada tahun 1967 kerana keadaan kesihatannya yang buruk. Seorang pakar jantung sebelumnya telah mengatakan kepadanya untuk bersara dari politik kerana beliau tidak boleh berada dalam keadaan terlalu tertekan. Tunku Abdul Rahman menerima pengunduran diri Tun Dr. Ismail. Setelah bersara dari politik, beliau menjadi pengerusi Kumpulan Guthrie.

Walau bagaimanapun, Tun Dr. Ismail telah kembali berkhidmat pada bulan Mei 1969 akibat berlakunya rusuhan antara kaum. Pada 13 Mei 1969, negara dikejutkan dengan rusuhan kaum tiga hari selepas pilihan raya umum. Perlembagaan negara digantung, Parlimen dibubarkan, dan darurat diisytiharkan seluruh negara. Majlis Gerakan Negara (MAGERAN) ditubuhkan dan mengambil alih pentadbiran kerajaan. Tun Abdul Razak dilantik oleh Tunku Abdul Rahman sebagai Pengarah MAGERAN. Di bawah MAGERAN ketenteraman awam berjaya dipulihkan. Majlis ini terdiri daripada Tun Abdul Razak (Pengarah MAGERAN), tiga orang menteri iaitu Tun Dr. Ismail bin Dato’ Abdul Rahman, Tun Tan Siew Sin dan Tun V.T. Sambanthan serta wakil-wakil politik dan badan bebas telah mengadakan mesyuarat pertamanya pada 27 Januari 1970.

Tun Dr. Ismail ketika menjadi Timbalan Perdana Menteri.

Setelah Tunku Abdul Rahman bersara pada tahun 1970, Tun Razak telah dilantik menjadi Perdana Menteri. Tun Abdul Razak telah melantik Tun Dr. Ismail sebagai timbalannya di samping menyandang jawatan Menteri Hal Ehwal Dalam Negeri dan Menteri Perdagangan dan Perindustrian.

Dalam Pilihan Raya Umum 1969, Perikatan menderita kerugian besar. MCA memutuskan untuk menarik diri dari kerajaan Perikatan kerana mereka berasa bahawa mereka tidak mampu mewakili masyarakat Cina. Tun Dr. Ismail berusaha memujuk Presiden MCA, Tan Siew Sin supaya berubah fikiran.

Penglibatan Malaysia dalam arena politik antarabangsa amat jelas terutama melalui penyertaannya dalam Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu (PBB) pada tahun 1957, iaitu sebaik sahaja negara ini mencapai kemerdekaan. Pada masa itu, Tun Dr. Ismail dilantik sebagai Ketua Perwakilan Malaysia yang pertama ke PBB. Beliau berucap sekali lagi dalam debat PBB pada 25 September 1957 mengenai pelbagai masalah yang timbul di Afrika, Timur Tengah dan negara-negara Asia akibat penjajahan. Dalam satu persidangan PBB pada 26 September 1958 pula Tun Dr. Ismail menyatakan rasa kesal mengenai nasib Algeria masih dijajah oleh Perancis. Beliau juga menyebut nasib sedih kulit hitam di Afrika Selatan yang dikuasai oleh rejim kulit putih dengan dasar Apartheid.

Pada tahun 1970 beliau berlepas ke London untuk menjalani rawatan sakit jantung selama sembilan minggu. Namun, di waktu ketiadaannya itulah Presiden Suharto yang melawat Malaysia mengurniakan pingat kehormatan Republik Indonesia kepada Tun Dr. Ismail.

Pada bulan September 1970, Perdana Menteri baru, Tun Abdul Razak melantik beliau sebagai Timbalan Perdana Menteri. Tun Dr. Ismail kemudian berlepas ke New York untuk sambutan ulang tahun ke-25 Bangsa-Bangsa Bersatu.

Pada Julai 1973, Tun Dr. Ismail telah mendapat serangan jantung tiga kali dalam masa dua minggu. Beliau meninggal dunia pada 2 Ogos 1973 di rumahnya di Jalan Maxwell (dinamakan semula Jalan Tun Dr. Ismail kemudiannya) ketika berusia 57 tahun dan dikebumikan di Makam Negara.

Rujukan

Arkib Negara Malaysia, Kuala Lumpur.

Ensiklopedia Malaysiana. ‘Ismail Abdul Rahman’, Jilid. 6. 1995. Anzagain, Kuala Lumpur.

Fauziah Shaffie & Ruslan Zainuddin. 2000. Sejarah Malaysia. Penerbit Fajar Bakti, Shah Alam.

Haji Buyong Adil. 1985. Perjuangan Orang Melayu Menentang Penjajahan Abad 15-19. Dewan Bahasa dan Pustaka, Kementerian Pelajaran Malaysia, Kuala Lumpur.

Ishak Saat. 2009. Pendidikan Negara Bangsa. Karisma Publications, Shah Alam.

Jabatan Penerangan Malaysia, Kuala Lumpur.

Lofti Ismail. 1975. Sejarah Malaysia 1400-1963. Utusan Publications, Kuala Lumpur.

Mazlan Nordin, Mengimbas Jasa Tun Dr. Ismail, http://www.utusan.com.my, 29 Mei 2010.

Ramlah Adam et al. 2006. Sejarah Tingkatan 5. Kementerian Pelajaran Malaysia & Dewan Bahasa dan Pustaka, Kuala Lumpur.

http://www.primeministersofmalaysia.net/2.php, 27 Mei 2010

http://sejarahmalaysia.pnm.my, Tun Dr. Ismail, 28 Mei 2010

Advertisement

TUN HUSSEIN ONN

Jun17

Tun Hussein Onn dilahirkan pada 12 Februari 1922 di Johor Bahru. Beliau adalah anak sulung Dato’ Onn bin Jaafar dan Datin Halimah binti Hussein yang mempunyai lapan orang anak. Beliau mendapat pendidikan awal di Singapura dan sekolah menengah di English College (Maktab Sultan Abu Bakar), Johor Bahru.

Beliau kemudian melanjutkan pelajaran di peringkat Senior Cambridge tetapi tidak dapat menamatkan pengajiannya apabila Perang Dunia Kedua meletus. Beliau telah menyertai Pasukan Tentera Johor (Johor Military Forces) dan menjalani latihannya di Maktab Tentera Sandhurst di Dehra Dun, India pada awal tahun 1941, dan menerima tauliah pada tahun 1942. Selepas itu beliau menyertai Regiment Hyderabad Ke-19 di India.

Semasa Perang Dunia Kedua, beliau berkhidmat di Timur Tengah. Apabila perang berlanjutan di Asia, beliau dihantar ke India di Bahagian Perisik Tentera di Markas Tentera, New Delhi. Memandangkan pengalamannya yang luas, pihak British melantiknya menjadi jurulatih di Pusat Rekrut dan Latihan Polis Malaysia di Rawalpindi. Ketika itu beliau berpangkat Kapten. Perkhidmatan Tun Hussein sebagai Kapten tentera membawa beliau ke Mesir, Syria, Palestine, Iran dan Iraq ketika Perang Dunia Kedua.

Apabila Perang Dunia Kedua tamat pada tahun 1945, Tun Hussein kembali ke Tanah Melayu dan memulakan tugasnya sebagai Pemerintah Polis Depot, di Johor Bahru. Selepas enam bulan dalam perkhidmatan tentera di Malaya, beliau menjadi ahli Perkhidmatan Pentadbiran Melayu. Beliau dihantar ke beberapa tempat di Johor dan Selangor sebagai Penolong Pegawai Daerah.

Bapa Tun Hussein Onn, Dato’ Onn Jaafar adalah tokoh terkenal yang mewarnai dunia politik tanah air apabila menjadi Presiden UMNO yang pertama selain berusaha menubuhkan UMNO untuk menentang Malayan Union.

Tun Hussein Onn telah berkahwin dengan Toh Puan Suhaila Tan Sri Mohd Noah. Pasangan ini dikurniakan enam orang anak iaitu dua lelaki dan empat perempuan termasuk Dato’ Seri Hishamuddin yang kini Menteri Dalam Negeri. Toh Puan Suhaila Tan Sri Mohd Noah, yang merupakan ibu saudara kepada Dato’ Seri Mohd Najib Tun Abdul Razak. Ini menjadikan Najib dan Dato’ Seri Hishamuddin sepupu.

Tun Hussein kemudian menyertai bapanya dalam bidang politik apabila bapanya menubuhkan Pergerakan Melayu Johor Semenanjung. Ketika British mengemukakan perlembagaan Malayan Union, Dato’ Onn Jaafar, bapa Tun Hussein telah memainkan peranan penting menentang gagasan British tersebut dengan menubuhkan UMNO pada 1946.

Demi keinginan beliau untuk berjuang di samping bapanya, Tun Hussein telah meletakkan jawatannya sebagai Pegawai Daerah untuk turut serta dalam kegiatan politik UMNO. Dato’ Onn telah memberikannya tugas sebagai Ketua Pemuda UMNO yang dikenali sebagai Perikatan Pemuda UMNO yang ketika itu beliau baru berusia 28 tahun, dan seterusnya dalam tahun 1950, beliau telah dilantik sebagai Setiausaha Agung UMNO dan bertugas sepenuh masa. Beliau juga telah dilantik menjadi Ahli Majlis Undangan Negeri Johor dan Majlis Undangan Persekutuan.

Semasa darurat beliau dilantik menjadi Pegawai Penjaga Pasukan Kawalan Kampung di Johor. Apabila Dato’ Onn mencadangkan UMNO dibuka keahlian kepada orang bukan Melayu, beliau telah dikritik menyebabkan beliau meninggalkan UMNO. Dato’ Onn menarik diri daripada UMNO yang menyebabkan Tun Hussein turut serta. Ayahnya menubuhkan Independent of Malaya Party (IMP) atau Parti Kemerdekaan Malaya pada tahun 1951 dan kemudiannya Parti Negara yang turut disertai oleh beliau. Malangnya parti itu tidak mendapat sambutan. Tun Hussein mengambil keputusan berhenti dari politik dan beliau telah pergi ke London untuk belajar undang-undang di Lincoln’s Inn, England dan telah lulus sebagai seorang peguam pada tahun 1958. Beliau membuka firma guamannya sendiri di Kuala Lumpur.

Pada tahun 1964, atas desakan Tun Abdul Razak yang ketika itu Yang Dipertua UMNO, Tun Hussein kembali menyertai UMNO. Walaupun Tun Hussein telah lama menghilangkan diri dari arena politik, tapi UMNO yang mempunyai kepercayaan atas kebolehan beliau dengan mencalonkannya sebagai calon Perikatan bagi kawasan Parlimen Johor Bahru Timur. Kepercayaan ini tidak meleset kerana beliau memenangi kerusi Parlimen ini dengan mudah pada Mei 1969. Beliau kemudian dilantik sebagai Menteri Pelajaran pada 22 September 1970.

Pada 13 Ogos 1973 pula, beliau dilantik menjadi Timbalan Perdana Menteri menggantikan tempat Tun Dr. Ismail Abdul Rahman yang telah meninggal dunia. Beliau juga menjawat jawatan Menteri Kewangan dan Menteri Penyelarasan Perbadanan Awam.

Tun Hussein bersama barisan Kabinetnya ketika menjadi PM.


Pada 14 Januari 1976, Tun Hussein Onn menjadi Perdana Menteri Malaysia yang ketiga menggantikan Tun Abdul Razak yang juga telah meninggal dunia. Semasa pemilihan UMNO beliau telah dipilih menjadi Presiden UMNO dengan menang tanpa bertanding pada 1978.

Dalam soal luar negeri, seperti juga pemimpin-pemimpin sebelumnya, Tun Hussein Onn terus mengadakan perhubungan yang baik antara Malaysia dengan negara-negara luar, termasuklah negara-negara Barat dan anggota ASEAN.

Tun Hussein Onn amat menitikberatkan soal perpaduan dalam kerajaannya. Beliau telah menerima desakan dari ahli-ahli UMNO supaya menghapuskan elemen-elemen yang disyaki terlibat dalam kegiatan-kegiatan pro-Komunis.

Ketika menjadi Perdana Menteri, Tun Hussein telah meneruskan agenda pembangunan yang telah digariskan oleh Allahyarham Tun Abdul Razak Hussein khususnya dalam menggerakkan Dasar Ekonomi Baru (DEB).

Sebagai seorang bekas tentera, Tun Hussein mahir tentang hal ehwal keselamatan. Di bawah pentadbirannya, angkatan bersenjata Malaysia telah diperbesarkan dan dipermodenkan. Semasa pentadbirannya usaha membenteras pengganas komunis di hutan dan di bandar-bandar semasa tempoh darurat, telah diperhebatkan, malah golongan yang bersimpati dengan aliran komunis dipulihkan menerusi gerakan-gerakan pengitipan yang berjaya.

Tun Hussein akan sentiasa dikenang sebagai pemimpin yang melayari Malaysia meniti arus pembangunan dengan konsisten tanpa banyak kontroversi. Dasar-dasar dan program-program yang diketegahkannya lebih kepada menyambung usaha yang dilakukan oleh Perdana Menteri sebelumnya seperti melaksanakan DEB.

Walaupun pada masa itu ekonomi negara terjejas oleh kemelesetan ekonomi dunia, Tun Hussein berjaya mengawal keadaan dan membantu Malaysia berkembang dari segi ekonomi dan sosial. Tun Hussein melancarkan Rancangan Malaysia yang ke-4 (RMK4) pada bulan April 1981. Pada 20 April 1981, beliau melancarkan pula Skim Amanah Saham Nasional (ASN) di bawah Permodalan Nasional Berhad (PNB) yang merupakan satu dana amanah bumiputera yang membantu peningkatan ekuiti bumiputera dalam ekonomi negara.

Dalam sejarah, Tun Hussein akan sentiasa dikenang sebagai ‘Penyambung Warisan yang Terbilang’. Tun Hussein juga dikenali sebagai Bapa Perpaduan kerana berjaya memupuk semangat perpaduan berbilang kaum yang lebih erat dalam masyarakat Malaysia. Beliau mewarisi kepimpinan UMNO yang pernah di-sandang oleh ayahandanya, mewarisi program pembangunan yang dijana oleh sahabatnya dan melaksanakannya dengan penuh setia.

Tun Hussein menyerahkan tugasnya kepada Tun Dr. Mahathir.

Tun Hussein meletakkan jawatan sebagai Perdana Menteri Malaysia pada 15 Mei 1981 atas sebab kesihatan dan diambil alih oleh Tun Dr. Mahathir bin Mohamad pada 18 Julai 1981.

Selepas persaraannya sebagai Perdana Menteri, Tun Hussein meneruskan sumbangannya kepada pertubuhan-pertubuhan kebajikan. Beliau memainkan peranan utama dalam pertubuhan Hospital Mata Tun Hussein Onn. Tun Hussein juga menjadi Pengerusi Institut Kajian Strategik dan Antarabangsa (ISIS) dan penasihat kepada Petronas.

Allayarham Tun Hussein Onn menghembuskan nafas terakhir pada hari Selasa, 29 Mei 1990, sewaktu berumur 68 tahun di Pusat Perubatan Seaton, San Francisco, Amerika Syarikat kerana serangan sakit jantung, dan disemadikan pada hari Jumaat di Makam Pahlawan, Masjid Negara, Kuala Lumpur.

Rujukan

Fauziah Shaffie & Ruslan Zainuddin. 2000. Sejarah Malaysia. Penerbit Fajar Bakti, Shah Alam.

Haji Buyong Adil. 1985. Perjuangan Orang Melayu Menentang Penjajahan Abad 15-19. Dewan Bahasa dan Pustaka, Kementerian Pelajaran Malaysia, Kuala Lumpur.

Ishak Saat. 2009. Pendidikan Negara Bangsa. Karisma Publications, Shah Alam.

Jabatan Penerangan Malaysia, Kuala Lumpur.

Lofti Ismail. 1975. Sejarah Malaysia 1400-1963. Utusan Publications, Kuala Lumpur.

Ramlah Adam et al. 2006. Sejarah Tingkatan 5. Kementerian Pelajaran Malaysia & Dewan Bahasa dan Pustaka, Kuala Lumpur.

http://www.primeministersofmalaysia.net/2.php, 27 Mei 2010

http://sejarahmalaysia.pnm.my/portalBI/detail.php?section=sm02&spesifik_id=96&ttl_id=5, 28 Mei 2010

TUN ABDUL RAZAK DATO’ HUSSEIN

Jun17

Tun Abdul Razak bin Dato’ Hussein dilahirkan di Pulau Keladi, Pekan, Pahang pada tanggal 11 Mac 1922. Tun Abdul Razak merupakan anak sulung kepada Dato’ Hussein bin Mohd Taib dan Hajah Teh Fatimah bt Daud. Beliau keturunan bangsawan Bugis yang telah lama merupakan ketua-ketua suku kaum Pahang.Beliau berkhidmat menggantikan Tunku Abdul Rahman Putra Al-Haj untuk menjadi Perdana Menteri Malaysia yang kedua. Tun Abdul Razak Dato’ Hussein meninggal dunia sewaktu masih berkhidmat sebagai Perdana Menteri pada 14 Januari 1976.

Tun Abdul Razak memperoleh pendidikan di MCKK. Setelah menyelesaikan pengajiannya di MCKK, beliau memperoleh biasiswa untuk meneruskan pengajian di Raffles College di Singapura pada 1939 dalam bidang undang-undang, ekonomi dan sejarah selama  tiga tahun untuk mendapatkan diploma. Diploma ini adalah peringkat tertinggi di perguruan tinggi yang ditawarkan pada masa itu. Semasa di Raffles College, Tun Abdul Razak melihat sesuatu yang berbeza berbanding dengan MCKK. Di Raffles College ada pelajar dari semua bangsa tidak seperti di MCKK yang hanya ada orang berbangsa Melayu dan anak-anak daripada golongan bangsawan. Di Raffles College terdapat pelbagai bangsa, namun majoriti adalah orang Cina.

Tun Abdul Razak terpaksa diberhentikan pelajarannya buat sementara waktu disebabkan keselamatan yang tidak menentu kerana Perang Dunia Kedua meletus. Dia kembali ke kehidupan desa dengan mencari nafkah di ladang dan menangkap ikan.

Tun Abdul Razak pernah meminta pinjaman dari beberapa ratus ringgit daripada ayahnya dan dengan bantuan beberapa orang rakan, beliau mengeluarkan akhbar mingguan  Masa Gegaran bagi mengkritik pendudukan Jepun. Tentera Jepun tidak senang dengan akhbar ini dan dihalang penerbitannnya.

Tun Abdul Razak kemudiannya menyertai Angkatan 136 (Force 136), sebuah unit elit payung terjun Tentera Bersekutu untuk mensabotaj tentera Jepun, dan menjawat jawatan sebagai Kapten Pasukan Wataniah ketika Jepun menyerah.

Pada tahun 1947, Tun Abdul Razak dikurniakan biasiswa oleh Kerajaan Kolonial sebagai balasan jasa-jasanya menentang Jepun untuk melanjutkan pengajian di bidang undang-undang di England. Tun Abdul Razak seorang yang cerdas, dalam masa 18 bulan sahaja beliau dapat menamatkan pengajian undang-undangnya. Pada tahun 1950, beliau menerima ijazah Utter Barrister, Lincoln’s Inn. Dalam masa yang sama beliau aktif sebagai pemimpin pelajar dengan menjadi ahli Parti Buruh Inggeris dan menubuhkan Persatuan Melayu United Kingdom atau Kesatuan Melayu Great Britain (Malay Association of Great Britain), sebuah persatuan yang menyemaikan semangat Kemerdekaan Tanah Melayu. Pada masa itu juga beliau menubuhkan Forum Malaya yang merupakan organisasi bagi pelajar Melayu untuk membincangkan isu-isu politik negara Tanah Melayu. Selain itu, beliau juga menganggotai Persatuan Fabian dan Malayan Student’s Union. Di England jugalah Tun Abdul Razak berkenalan dengan  Tunku Abdul Rahman Putra Al-Haj dan mereka menjadi rakan karib. Apabila bapanya, Hussein meninggal dunia, Tun Abdul Razak kembali ke Tanah Melayu dan berkhidmat dalam perkhidmatan kerajaan.

Tun Abdul Razak dan keluarganya

Tun Abdul Razak telah berkahwin dengan Tun Rahah Tan Sri Mohd Noah pada 4 September 1952 dan dikurniakan lima orang anak yang semuanya lelaki. Anak sulungnya, Dato’ Seri Mohd Najib kini mewarisi kepimpinannya dengan menjadi Perdana Menteri Malaysia Keenam.

Tun Abdul Razak mula melibatkan diri dalam politik tanah air pada tahun 1950 apabila beliau dipilih sebagai Ketua Pemuda UMNO setelah hanya empat bulan menyertainya. Pada tahun 1951, beliau dipilih sebagai Timbalan Yang Dipertua UMNO. Beliau bertanggungjawab membawa Tunku Abdul Rahman menjadi pemimpin tertinggi UMNO dengan mencadangkan Tunku mengambil alih jawatan Presiden yang dikosongkan oleh Dato’ Onn Jaafar.

Tun Abdul Razak memulakan kariernya dengan kerajaan Persekutuan Tanah Melayu pada tahun 1952 apabila beliau dilantik sebagai Setiausaha Kerajaan Negeri Pahang. Pada Februari 1955, beliau dilantik sebagai Menteri Besar Pahang. Pada ketika itu beliau baru sahaja berusia 33 tahun. Pada Jun 1955, Tun Abdul Razak meletakkan jawatannya dalam kerajaan dan bertanding dalam Pilihan Raya Umum pertama sebagai calon Perikatan. Dengan sokongan masyarakat, Tun Abdul Razak memenangi kerusi Majlis Undangan Persekutuan Kawasan Semantan.

Kemenangan Perikatan dengan meraih 51 daripada 52 kerusi yang dipertandingkan, membolehkan Perikatan mentadbir negara. Sekali gus Tun Abdul Razak menjadi orang penting dalam kabinet Tunku Abdul Rahman. Tun Abdul Razak telah dilantik sebagai Menteri Pelajaran, Persekutuan Tanah Melayu pada 9 Ogos 1955. Sumbangannya yang terpenting sebagai Menteri Pelajaran ialah memper-kenalkan ‘Penyata Razak’ yang intipatinya ialah menjadikan Bahasa Melayu sebagai bahasa pengantar utama dalam usaha mewujudkan sebuah bangsa yang bersatu padu.

Langkah pertama Tun Abdul Razak sebagai Menteri Pelajaran adalah merombak sistem pelajaran penjajah yang mengamalkan dasar pecah dan perintah. Beliau mendapati sekolah-sekolah Melayu serta sekolah-sekolah vernakular Cina dan Tamil tidak diberi sebarang kelebihan. Hasil usaha Tun Abdul Razak, melalui Penyata Razak 1956, beliau berjaya mensepadukan sistem pelajaran untuk membina bangsa yang bersatu padu, Bahasa Melayu dijadikan sebagai bahasa kebangsaan yang menjadi bahasa pengantar utama.

Tun Abdul Razak juga merupakan seorang daripada ahli Parti Perikatan yang telah ke London bersama rombongan kemerdekaan. Beliau telah menjadi perunding dalam rundingan tersebut pada 1956 yang pulang membawa kejayaan apabila British menjanjikan kemerdekaan Tanah Melayu pada 31 Ogos 1957.

Selepas Tanah Melayu mencapai kemerdekaan, Tun Abdul Razak dilantik sebagai Timbalan Perdana Menteri. Selepas pilihan raya umum 1959, Tun Abdul Razak menjadi Menteri Pembangunan Luar Bandar di samping memegang portfolio Timbalan Perdana Menteri dan Menteri Pertahanan. Selama 10 tahun beliau memegang jawatan Menteri Pembangunan Luar Bandar, beliau telah berjaya membasmi buta huruf dalam kalangan tiga juta rakyat.

Sebagai Menteri Pertahanan, Tun Abdul Razak membawa perubahan kepada Angkatan Tentera dengan melengkapkannya dengan senjata yang moden dan cekap. Selain itu, beliau yang mempunyai pengalaman dalam perang gerila dan mengenali taktik pengganas komunis telah melancarkan gerakan anti-komunis dengan jayanya sehingga zaman darurat. Beliau juga melancarkan Relawan Rakyat (RELA) dan skim Rukun Tentera untuk menjamin keselamatan rakyat.

Pada 13 Mei 1969, negara dikejutkan dengan rusuhan kaum tiga hari selepas pilihan raya umum. Perlembagaan negara digantung, Parlimen dibubarkan, dan darurat diisytiharkan seluruh negara. Majlis Gerakan Negara (MAGERAN) ditubuhkan dan mengambil alih pentadbiran kerajaan. Tun Abdul Razak dilantik oleh Tunku Abdul Rahman sebagai Pengarah MAGERAN. Di bawah MAGERAN ketenteraman awam berjaya dipulihkan.

Pada 22 September 1970, Tun Abdul Razak mengangkat sumpah sebagai Perdana Menteri yang kedua setelah Tunku Abdul Rahman meletakkan jawatan. Langkah penting yang diambil oleh beliau setelah menjadi Perdana Menteri ialah meningkatkan perpaduan kaum dan memajukan ekonomi rakyat. Tun Abdul Razak telah melancarkan Dasar Ekonomi Baru (DEB) dan Rukun Negara.

Sumbangan Tun Abdul Razak yang paling penting adalah berusaha membangunkan Malaysia. Tujuan Tun Abdul Razak adalah untuk menghapuskan kemiskinan, kejahilan dan penyakit. Oleh itu, beliau telah melancarkan Dasar Ekonomi Baru (DEB) yang merangka pembangunan negara secara berperingkat melalui Rancangan-rancangan Malaysia dari 1970 hingga 1990.

Bersama menteri-menteri luar ASEAN pada 1974

Oleh itu beliau berusaha meningkatkan taraf hidup golongan luar bandar melalui Rancangan Buku Hijau (1974) serta pembukaan tanah melalui FELDA dan FELCRA. Penubuhan Lembaga Kemajuan Tanah Persekutuan atau Federal Land Development Authority (FELDA) merupakan idea cetusan Tun Abdul Razak yang bertujuan untuk meningkatkan penggunaan tanah dengan lebih cekap dan berkesan. Antara projek terawal yang dilaksanakan oleh FELDA ialah pembukaan rancangan tanah Lembah Bilut (1957) yang meliputi kawasan seluas 22 batu persegi melibatkan perbelanjaan sebanyak $2.5 juta. Melalui rancangan ini setiap peserta diberi tanah seluas tujuh ekar bagi tanaman getah dan tiga ekar tanah dusun. Hari ini FELDA telah menjadi sebuah organisasi raksasa dengan pembukaan lebih setengah juta hektar tanah dan lebih daripada setengah juta orang mendapat manfaat dari FELDA.

Tun Abdul Razak juga telah merangka Rukun Negara yang mempunyai lima prinsip pada 31 Ogos 1970. Rukun Negara merupakan ideologi kebangsaan yang mengandungi hasrat murni ke arah membentuk sebuah masyarakat dan negara Malaysia yang demokratik, adil, saksama, liberal dan progresif.

Di arena antarabangsa, Tun Abdul Razak juga adalah orang yang bertanggungjawab berunding dengan Indonesia untuk menamatkan ‘konfrantasi’ yang dilancarkan oleh negara itu ke atas Malaysia yang didalangi oleh Parti Komunis Indonesia (PKI). Beliau juga mewakili Malaysia ke Rundingan Bangkok 1966 dan Rundingan Manila 1963. Beliau banyak menjadi wakil untuk sebarang rundingan, mesyuarat dan hubungan diplomatik dengan negara-negara luar. Tun Abdul Razak juga telah mengadakan beberapa lawatan keamanan ke negara-negara Asia, Eropah dan Amerika Syarikat.

Beliau telah dianugerahkan gelaran sebagai Bapa Pembangunan Malaysia. Beliau merupakan seorang negarawan yang telah mengabadikan kehidupannya untuk kemakmuran dan kemajuan rakyat serta negara Malaysia. Beliau juga adalah seorang pemimpin ulung yang berjiwa besar dan setia.

Pelbagai kurniaan dan darjah kebesaran dianugerahkan kepada Tun Abdul Razak dalam dan luar negara. Bagi memperingati segala jasa dan sumbangan Allahyarham kepada negara, kerajaan telah membina Memorial Tun Abdul Razak yang terletak di Jalan Perdana, Kuala Lumpur. Memorial ini pada asalnya merupakan bekas kediaman rasmi beliau dan keluarga semasa hayatnya. Memorial ini siap dibina pada bulan Oktober 1961 sebagai kediaman rasmi beliau dan kemudiannya diubahsuai menjadi sebuah memorial pada tahun 1994. Memorial ini menempatkan bahan-bahan pameran seperti gambar potret, dokumen-dokumen, buku-buku, bahan-bahan pandang dengar, hadiah-hadiah dan anugerah-anugerah kebesaran dan memorabilia kepunyaan dan mengenai Allahyarham Tun Abdul Razak sejak kecil sehingga akhir hayat beliau.
Tun Abdul Razak semasa hayat beliau telah banyak mencurahkan tenaga dan usianya kepada perjuangan menegakkan kedaulatan negara, kesejahteraan rakyat dan keamanan dunia. Jasanya yang tidak ternilai ini diharapkan dapat dicontohi serta diteladani oleh semua pemimpin-pemimpin dan juga seluruh rakyat Malaysia.

Tun Abdul Razak meninggal dunia pada 14 Januari 1976 di London kerana penyakit leukemia. Jenazah Allahyarham Tun Abdul Razak telah disemadikan di Makam Pahlawan, Masjid Negara.

Rujukan

Arkib Negara Malaysia, Kuala Lumpur.

Ensiklopedia Malaysiana. ‘Tun Abdul Razak’, Jilid. 2. 1995. Anzagain, Kuala Lumpur.

Fauziah Shaffie & Ruslan Zainuddin. 2000. Sejarah Malaysia. Penerbit Fajar Bakti, Shah Alam.

Haji Buyong Adil. 1985. Perjuangan Orang Melayu Menentang Penjajahan Abad 15-19. Dewan Bahasa dan Pustaka, Kementerian Pelajaran Malaysia, Kuala Lumpur.

Ishak Saat. 2009. Pendidikan Negara Bangsa. Karisma Publications, Shah Alam.

Jabatan Penerangan Malaysia, Kuala Lumpur.

Lofti Ismail. 1975. Sejarah Malaysia 1400-1963. Utusan Publications, Kuala Lumpur.

Ramlah Adam et al. 2006. Sejarah Tingkatan 5. Kementerian Pelajaran Malaysia & Dewan Bahasa dan Pustaka, Kuala Lumpur.

http://www.primeministersofmalaysia.net/2.php, 27 Mei 2010

http://sejarahmalaysia.pnm.my/portalBI/detail.php?section=sm02&spesifik_id=96&ttl_id=5, 28 Mei 2010